Dietetyka to niesamowicie ciekawa dziedzina nauki, o której mogłabym opowiadać bardzo długo. Jednak, gdy ktoś zadaje mi pytanie czy warto kształcić się w tym kierunku, wcale nie jest mi łatwo odpowiedzieć. Codzienne zawodowe życie dietetyka jest bowiem zdecydowanie inne od tego co wyobrażają sobie potencjalni kandydaci do tego zawodu.
Kamica fosforanowa jest dość rzadką odmianą złogów nerkowych, związaną na ogół z zakażeniem układu moczowego. Bakterie powodujące infekcje zmieniają pH moczu (nadmiernie go alkalizują) – w wyniku czego na ściankach nerek mogą odłożyć się różne substancje chemiczne. I właśnie te substancje z czasem przekształcają się w złogi.
Znajdujący się tutaj wpis został usunięty — powstał bardziej aktualny, zgodny z najnowszymi wytycznymi.
W ramach wpisów poruszających tematykę kamicy nerkowej można przeczytać o:
Wpisy poruszające tematykę kamicy szczawianowo-wapniowej:
W związku w wieloma zapytaniami o możliwość udzielania płatnej porady dietetycznej, informuję, że od dnia 1 czerwca 2012 roku udzielam internetowych konsultacji żywieniowych.
Zachęcam każdego, dla którego ważne jest aby dietetyk:
Wszystkich zainteresowanych zapraszam do zapoznania się z ofertą.
Jestem dietetykiem dyplomowanym posiadającym wieloletnie doświadczenie zawodowe związane z pracą w państwowych i prywatnych ośrodkach medycznych. Jako dietetyk wykonywałam prace związane z poradnictwem żywieniowym, dietetyką ogólną i kliniczną, dzięki czemu osiągam bardzo dobre wyniki w pracy z osobami chorymi i ich rodzinami.
W latach 1998 – 2011 udzieliłam indywidualnych porad żywieniowych przeszło 12 000 (12 tyś.) osób oraz prawie tyle samo porad grupowych.
Największym sukcesem jaki osiągnęłam w poradnictwie żywieniowym jest ustabilizowanie poziomu lipidów we krwi i cukrzycy polekowej (występującej podczas przyjmowania dużych dawek kortykosterydów w okresie przedoperacyjnym) dzięki czemu u pacjenta zatrzymały się niekorzystne zmiany w siatkówce oka oraz zmiany miażdżycowe (obniżenie poziomu cholesterolu z 382 do 189 mg/dl tylko poprzez zastosowanie odpowiedniej diety, normalizacja ciśnienia tętniczego, cukier poniżej 90 mg/dl). Ponadto pacjenci których odchudzałam, często osoby z zaburzeniami hormonalnymi lub przyjmującymi leki sterydowe, schudli łącznie ponad 500 kg.
W roku 1998 odbyłam praktykę obejmującą edukację żywieniową w Klinice Chorób Wewnętrznych Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii oraz w Klinice Nefrologii, Dializoterapii i Chorób Wewnętrznych Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego przy ul. Banacha w Warszawie
W latach 1997 – 1998 odbyłam praktykę w poradni żywieniowej SP Dziecięcym Szpitalu Klinicznym filia Działdowska w Warszawie dla dzieci ze schorzeniami metabolicznymi (specjalizującej się w edukacji dzieci z cukrzycą i ich rodziców).
Przez dziesięć lat (1998 — 2008) pracowałam jako dietetyk, a później kierownik sekcji żywienia (2008 – 2011) w Instytucie Reumatologii w Warszawie.
Zajmowałam się tam planowaniem żywienia indywidualnego i zbiorowego, nadzorowaniem i kontrolą prawidłowego przebiegu procesów technologicznych oraz kalkulacją żywienia zbiorowego, uzyskując pozytywną opinię w trakcie wewnętrznych i zewnętrznych kontroli jakości. Jestem dumna ze swojej pracy w Instytucie Reumatologii ponieważ uzyskałam zmniejszenie kosztów pracy jednostki organizacyjnej przy jednoczesnym zwiększeniu jakości zdrowotnej przygotowywanych posiłków.
W 1998 roku zdobyłam praktykę w Kuchni Mlecznej, przygotowującej mieszanki mleczne dla noworodków Oddziałów Pediatrycznych znajdujących się w SP Dziecięcym Szpitalu Klinicznym (filia Działdowska).
W 1997 roku odbyłam praktykę w Domu Pomocy Społecznej „Budowlani” w Warszawie, gdzie nauczyłam się nie tylko planować i nadzorować żywienie osób starszych, ale również współdziałać ze środowiskami specjalistycznymi uczestniczącymi w procesie opieki nad osobą starszą (w tym nadreaktywną ruchowo).
Pracując jako dietetyk w latach 2003 – 2011 zajmowałam się oceną stanu odżywienia oraz przeprowadzałam wywiady żywieniowe w oparciu o wywiad kliniczny, a następnie opracowywałam plan leczenia żywieniowego chorych wymagających indywidualnego leczenia dietetycznego (niedożywionych, otyłych, osób u których istniało znaczące ryzyko wystąpienia niedożywienia, z chorobami żywieniowozależnymi).
Wielokrotnie sporządzałam i bilansowałam jadłospisy dla osób z chorobami nerek, wątroby, trzustki, tarczycy i innych gruczołów dokrewnych a także serca i układu krwionośnego (1998 – 2001 uczestniczyłam w planowaniu jadłospisu dla Klinik Instytutu Kardiologii), biegle bilansuje diety oparte o wymienniki węglowodanowe i pokarmowe (wielokrotnie układałam plany posiłków dla dzieci małych i młodzieży z cukrzycą typu I).
Stale staram się podnosić swoje umiejętności zawodowe poprzez dokształcanie, m.in.:
We wrześniu 2011 miałam okazję prowadzić zajęcia (kilka jednostek dydaktycznych) o wpływie żywności na ogólną kondycję psychofizyczną, w tym na możliwość uczenia się dla studentów I‑szego roku II Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (5 grup dziekańskich) w ramach bloku zajęć Propedeutyki uzależnień w Wojewódzkim Szpitalu Bródnowskim oraz w Szpitalu Wolskim.
W latach 2004 – 2011 byłam w Instytucie Reumatologii odpowiedzialna za prowadzenie instruktażu dla osób zatrudnionych przy produkcji i przechowywaniu żywności oraz dietetyków pracujących w Kuchni Ogólnej. W ramach szkoleń wewnętrznych omawiałam:
Od 2004 roku interesuje się zagadnieniami związanymi z bezpieczeństwem żywienia zbiorowego. Ukończyłam warsztaty szkoleniowe z zakresu wdrażania systemu HACCP, a następnie miałam okazję zdobyć wiedzę praktyczną w trakcie opracowywania księgi HACCP dla Instytutu Reumatologii.
Od 2008 roku jako kierownikowi sekcji żywienia udało mi się doprowadzić do ustalenia wartości parametrów krytycznych, ustalenia systemu monitorowania parametrów w Krytycznych Punktach Kontroli (CCP), a następnie opracowania działań korygujących i procedur weryfikacyjnych. W wyniku moich prac zewnętrzna kontrola Sanepidu uznała, że Instytut Reumatologii wprowadził i stosuje system HACCP.
Dużym powodem do dumy jest dla mnie fakt, że od 2008 roku, czyli od momentu podjęcia przeze mnie stanowiska Kierownika Sekcji Żywienia do rozwiązania stosunku pracy z Instytutem Reumatologii, nie odnotowano u chorych zakażeń związanych z zatruciem pokarmowym, audyty wewnętrzne i wymazy mikrobiologiczne wykazywały że podległa mi sekcja pracuje dobrze, a w trakcie kontroli Sanepidu uzyskiwałam pozytywną weryfikację (zawsze uzyskiwałam maksymalną do zdobycia ilość punktów).
Pracując w latach 1998 – 2001 w Centrum Medycznym Lux-Med sp. z o.o. w Warszawie zapoznałam się z zasadami obiegu, tworzenia i przechowywania dokumentacji medycznej, obsługą klienta indywidualnego i korporacyjnego.
W swojej pracy staram się zrozumieć drugą osobę, wykazuje cierpliwość i empatię, wiem że choroba, to trudne doświadczenie życiowe podczas którego pragnie się zrozumienia i pomocy. Stale podnoszę swoje umiejętności również do pracy z dziećmi, a są to najtrudniejsi pacjenci, wymagający nie tylko profesjonalizmu, ale również umiejętności porozumienia i przekazania informacji na poziomie dostosowanym do wieku. Zdając sobie sprawę, jak ważna jest umiejętność komunikacji postanowiłam ukończyć kurs umiejętności miękkich (przekazywanie informacji, komunikatywność, otwartość, przygotowanie do pracy z innymi), dzięki temu osiągam obecnie jeszcze lepsze wyniki w pracy dietetyka.
Jako dietetyk i jako matka interesuje się zagadnieniami związanymi z doradztwem laktacyjnym oraz żywieniem dzieci i młodzieży. Sporo czasu poświęcam też na obserwacje aktualnych trendów i propozycji żywieniowych (w tym diet odchudzających) zarówno w prasie fachowej jak i popularnej.