Byłam przekonana, że napisałam już cały cykl o chorobach tarczycy i przytarczyc, aż tu nagle zgłosiła się do mnie osoba z pytaniem o nadczynności przytarczyc, o której nie wspomniałam ani słowem – stąd też postanowiłam uzupełnić wpisy. Zwłaszcza, że nadczynność przytarczyc to schorzenie niezwykle skomplikowane dietetycznie.
O niedoczynności przytarczyc postanowiłam napisać przy okazji mini-cyklu poświęconego żywieniu w chorobach tarczycy – często bowiem, dochodzi do tego schorzenia u chorych, którym usunięto przytarczyce przy okazji operacji gruczołu tarczowego. Skąd takie powikłanie?
Ciąża, menopauza i okres pokwitania – to trzy okresy szczególnie sprzyjające wystąpieniu nadczynności tarczycy. Dwa z nich bezpośrednio związane są z kobietami, nic więc dziwnego, że to właśnie one znacznie częściej niż mężczyźni (w Polsce średnio 4 razy częściej), muszą radzić sobie z tym schorzeniem.
Tarczyca to narząd, który stoi m.in. na straży naszego metabolizmu – wszelkie nieprawidłowości w jej działaniu przyczyniają się do chudnięcia lub przybywania na wadze. Gdy tarczyca produkuje zbyt mało hormonów mamy do czynienia ze spowolnieniem metabolizmu, a tym samym szybko stajemy wobec sytuacji gdy na wadze zaczyna nam przybywać. I to właśnie z tym problemem najczęściej trafiają do dietetyka osoby z niedoczynnością tarczycy.
Tarczyca – mały narząd a wielki kłopot, gdy zaczyna szwankować. Bardzo wiele osób trafiających do dietetyka to właśnie chorzy zmagający się z jej nieprawidłowym działanie. Chciałabym przedstawić pierwszy z serii artykułów poświęconych żywieniu w chorobach tarczycy.