Miałam napisać drugą część o mleku, jednakże ostatnio bardzo wiele osób pyta mnie o alkohol w dnie moczanowej, więc postanowiłam najpierw umieścić wpis na ten temat. Bo jak to jest, że prawie nie ma puryn a szkodzi? I czy można od czasu do czasu? I jaki? A więc może czasami dałoby się przemycić odrobinę…
Odkąd napisałam o podagrze wiele osób zadaje mi pytania na które, w miarę swoich możliwości, odpisuje. W tych pytaniach bardzo często powraca kwestia czy trzeba wykluczać kawę? Jakiś czas temu odpowiedziałam, że na razie kawa jest uznawana za produkt przeciwwskazany – i takie zalecenie rzeczywiście przez lata królowało w publikacjach dietetycznych. Obiecałam jednak, że jeżeli znajdę jakieś badania rzucające światło na wpływ kawy na podagrę to napiszę więcej, a teraz zebrałam już całkiem sporo informacji.
Dna moczanowa to choroba znana ludzkości od bardzo dawna. Obecność zmian w stawach związanych z podagrą zaobserwowano nawet u egipskiej mumii pochodzącej z 2640 r. p.n.e. Dziś, ponad 4000 lat później dna moczanowa nadal jest ciężką chorobą przewlekłą, z którą przegrywamy, gdyż choruje na nią coraz większa liczba ludzi.
Puryny to związki chemiczne – całkowicie naturalne – wchodzące w skład jądra komórki. Występują więc w sposób całkowicie naturalny w większości artykułów żywnościowych – przy czym zależność jest na ogół taka, że ich duże ilości stwierdzamy w produktach bogatych w białko (zarówno roślinne jak i zwierzęce), a małe w produktach niskobiałkowych.