Co powinny jeść dzieci z ostrą biegunką?

Chcielibyśmy aby nasze maluszki były zdrowe i szczęśliwe, niestety od czasu do czasu dręczą je infekcje, często u małych dzieci powiązane z biegunkami. Przyczyny mogą być różne – grypa żołądkowa, Rotawirus, zatrucie pokarmowe. Rozstrzyga o tym lekarz. Lekarz decyduje również jakie środki farmakologiczne zastosować u dziecka. Jednak niezależnie od przyczyny i związanej z nią metody leczenia ważnym elementem powrotu do zdrowia jest dieta. Zacznijmy jednak od początku.

Kiedy mówimy o biegunce?

Pod pojęciem biegunki rozumiemy znaczne zwiększenie częstotliwości wypróżnień, co jednak nie oznacza tej samej ilości wypróżnień u dzieci małych karmionych piersią, dzieci karmionych sztucznie czy chociażby chorego dwulatka.

O biegunce u dzieci karmionych sztucznie przed końcem 2 roku życia mówimy wtedy, gdy dziecko wypróżnia się powyżej 3 razy na dobę, w stolcu pojawiają się ślady śluzu lub krwi, młody człowiek wysoko gorączkuje.

Dzieci karmione piersią naturalnie wypróżniają się częściej niż karmione sztucznie, często spotyka się powyżej 6 stolców na dobę – i jest to zwyczajny, zdrowy objaw. Kiedy więc taki maluszek ma biegunkę? Tutaj niestety nie ma tak dokładnych kryteriów, wszystko zależy od obserwacji rodziców. Jednakże, jeżeli stolec maluszka zawiera krew, ropę, nietypową konsystencję, a całości towarzyszy gorączka trzeba skontaktować się z lekarzem. W ten sam sposób co choroba, może objawiać się alergia.

U dzieci starszych, powyżej 1 – 2 roku życia za biegunkę uznaje się większą niż zazwyczaj ilość wypróżnień, występowanie stolca zawierającego składniki patologiczne – śluz, krew, ropę, lub też stolce źle uformowane, płynne lub grudkowate, o mdłym zapachu. Ponadto małe dzieci skarżą się zazwyczaj na współistniejący z biegunką ból brzucha, nudności, brak apetytu. Często objawom tym towarzyszy również bardzo wysoka temperatura, nawet to 40ºC.

Odwodnienie

Gdy dziecko ma biegunkę, przez kilka godzin można dziecku nie podawać jedzenia, ale nie dłużej niż 6 godzin. Należy jednak bezwzględnie pamiętać o odpowiednim poziomie nawodnienia dziecka – u małych dzieci bardzo szybko dochodzi do odwodnienia.

Objawy odwodnienia małych dzieci (poniżej 1,5 roku życia) to zapadające się ciemiączko. U starszych dzieci występuje ciemnożółta barwa moczu, niewielkie parcie na mocz, sucha, szorstka skóra. U wszystkich maluchów zaostrzają się rysy twarzy, błony śluzowe stają się suche, skóra mniej elastyczna, oczy zapadnięte, głos zachrypnięty, a malce stają się apatyczne. Przy znacznym odwodnianiu (poniżej 10% utraty wody w organizmie) u dziecka stwierdza się sine, zimne kończyny, jego tętno staje się słabo wyczuwalne, wzrasta gorączka. Duże odwodnienie prowadzi do ciężkich zaburzeń równowagi elektrolitowej i jest niebezpieczne dla życia dziecka.

Domowy płyn nawadniający

Jeżeli nie możemy kupić preparatu farmakologicznego wspomagającego nawadnianie dziecka – choć zalecam właśnie tego typu środki przy biegunce – można samemu przygotować płyn nawadniający.

Składniki:
1 litr przegotowanej wody
4 płaskie łyżki cukry lub glukozy
¾ łyżeczki od herbaty soli kuchennej
łyżeczka sody oczyszczonej

Ilość podawanych płynów powinna być nie mniejsza niż 150 – 200 ml na każdy kilogram ciała dziecka. Nawadnianie doustne powinno być stosowane od momentu zaobserwowania biegunki. Jeżeli chory maluszek ma nie tylko ostrą biegunkę ale i wymioty, wtedy na ogół wymagane jest podanie nawodnienia dożylnego.

A jeżeli młody człowiek nie chcę pić?

Często zdarza się, że małe dzieci (niemowlęta) chorujące na biegunkę, wysokogorączkujące nie chcą pić. Najważniejsze jest wtedy nie poddawać się – podajemy dziecku po 1 łyżce wody co parę minut. Niejednokrotnie dopiero obniżenie temperatury dziecka sprawia, że dziecko chętnie przyjmuje płyny.

Ważny jest też dobór płynów – powinny być to obojętne napoje, takie jak przegotowana woda, napary rumianku lub kopru włoskiego, słaba herbata z niewielkim dodatkiem glukozy.

Pod żadnym pozorem nie podajemy dziecku soków bądź napojów owocowych ani mleka.

Posiłki

W okresie biegunki rezygnujemy z mleka krowiego i jego przetworów – mogę one bowiem zwiększyć częstotliwość wypróżnień. U maluszków które spożywają dopiero mleko kobiece lub są karmione sztucznymi mieszankami lekarz może zdecydować o wprowadzeniu mieszanki mlekozastępczej, jak np. Nutramigen czy Pregestimil – czyli preparaty kazeinowe, które dodatkowo nie powodują uczuleń.

Dla dzieci małych (10 – 12 miesiąc życia) najlepszymi posiłkami, oprócz preparatów kazeinowych, są: marchwianka, kleiki ryżowe, napar z czarnych jagód, przetarte gotowane jabłko.

Dzieci powyżej 1 roku życia chorują lżej (i rzadziej) na biegunkę. Można im podawać, oprócz wymienionych powyżej, chudy rosołek z mięsem lub kaszką kukurydzianą, marchewkę z duszonym mięsem, dynię, ziemniaki purée, kisiel lub napar z czarnych jagód.

W trzeciej dobie od wystąpienia biegunki stosuje się już zwykle dietę lekkostrawną, nadal przez pierwsze dni (około tygodnia) zalecane są wszelkie potrawy z ryżem, białym pieczywem, makaronem, drobne kasze, gotowane i przetarte warzywa i owoce. Warto również częściej sięgać po produkty bogate w witaminę K, gdyż jej ilość w organizmie znacząco spada w chorobach przebiegających z biegunką.

Marchwianka

Składniki:
½ kg marchwi
1 litr wody
trochę soli do smaku

Marchew należy oczyścić, rozdrobnić, gotować przez godzinę na małym ogniu, w wodzie z dodatkiem soli. Później należy zmiksować marchew, schłodzić. Ewentualnie do smaku dodajemy glukozę (dla chorego maluszka smak słodki może być jedyną zachętą).

Zupkę podajemy schłodzoną, najlepiej w temperaturze pokojowej. Podobnie jak marchwiankę gotuje się zupkę z dyni (równie skuteczne działanie zapierające) – po prostu ½ kg marchwi zastępuje się ½ kg obranej dyni.

Kleik ryżowy

Najłatwiej kleik przygotowuje się z płatków ryżowych – wtedy gotowanie trwa krócej, a powiedzmy sobie szczerze, matka dziecka chorego ma inne rzeczy na głowie, niż długotrwałe stanie w kuchni. Proporcje są bardzo proste – jedna płaska łyżeczka (do herbaty) płatków ryżowych na 150 ml lekko osolonej wody. Całość gotujemy jakieś 10 — 15 minut od zagotowania. Gdyby kleik był zbyt gęsty można dodać przegotowanej wody. Posiłek podajemy schłodzony, w temperaturze pokojowej – wtedy młody człowiek chętniej go spożywa.

Herbata z czarnej jagody

Czarne jagody mają bardzo silne działanie zapierające. Warto więc w biegunce podać dziecku kisiel lub galaretkę z czarnych jagód. Nie zawsze jednak jest sezon na te przydatne owoce. W okresie poza sezonem można maluszkowi przygotować napar z suszonych jagód.

Składniki:
5 łyżek suszonych jagód
½ litra zimnej wody

Jagody należy zalać zimną wodą, zagotować, ostudzić i przecedzić. Całość można do smaku doprawić glukozą. Podaje się dziecku z biegunką 3 razy dziennie, w ilości do 150 ml.

Sok z czarnej porzeczki

Warto sięgać po sposoby z apteczki naszych babć. Czarna porzeczka ma nie tylko garbniki, dość skutecznie przeciwdziałające biegunce, ale również jest bogata w witaminę C wspomagają układ odpornościowy dziecka. Warto więc sięgnąć po ten specjał i podać go kilka razy dziennie naszemu schorowanemu malcowi.

Leczenie

O sposobie leczenia maluszka z biegunką zawsze powinien decydować lekarz – zwłaszcza u dzieci małych i niemowląt. Celem rodzica jest wspomóc dziecko w powrocie do zdrowia, a może to realizować również przez stosowanie odpowiedniej diety.

3 komentarze

  • bardzo mi pmogło też chorujr na biegunkE

  • kaia

    Ścisła dieta to podstawa przy biegunce. Trzeba też dbać o to, żeby się dziecko nie odwodniło, uzupełniać elektrolity i podawać regularnie probiotyk, żeby jak najszybciej odbudować florę bakteryjną i wzmocnić odporność

  • urszula

    Pilnuję zdecydowanie tego, żeby córka piła. Do tego leciutka dieta i kropelki acidolac na odbudowę flory jelitowej. I na szczęście dolegliwości szybko mijają

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *