Co to jest ten kwas szczawiowy? I czy bardzo należy się go bać? Co potrafi zdziałać w organizmie? I oczywiście ile jest go w różnych produktach spożywczych? To pytania które dostałam ostatnio od osób borykających się z kamicą szczawianową. Gdybym chciała odpowiedzieć to albo musiałabym bardzo skrócić ilość informacji, albo…(i właśnie z tego skorzystałam) stworzyć na ten temat oddzielny wpis.
Dieta w kamicy szczawianowej wymaga pewnych ograniczeń dietetycznych, wykluczenia wielu prozdrowotych produktów i jeśli ktoś przyzwyczajony jest jeść w pewien określony sposób, to może to być dla niego dość trudne przeżycie. Nic więc dziwnego, że niedawno dostałam komentarz — pytanie: „Nie ma absolutnie żadnego rodzaju orzechów które były by ok? Czym można by je zastąpić w diecie??” I postanowiłam to sprawdzić.
Jak żywić dziecko po urodzeniu? I czy jest to bardziej zagadnienie wychowawcze, które leży w gestii matki, czy jednak medyczne, o którym powinno decydować gremium lekarskie — to główne tematy wokół których ewoluowały poglądy na temat żywienia niemowląt w XIX i początkach XX wieku.
Dietetyka pediatryczna to temat, który wielu żywieniowców wybiera jako swój główny zakres zainteresowania. Nie należę do nich. Znam podstawy, sama przetestowałam kilka patentów z okresu gdy byłam mamą małego człowieka, ale zwykle jest to temat który traktuje po macoszemu. Jest jednak jeden wyjątek: historia żywienia noworodków i niemowląt — i to zagadnienie jest fascynujące.
Gdy zaczynałam pracować jako dietetyk dieta niskowęglowodanowa była ciekawostką sprzed użyciem zastrzyków z insuliną, wspomnieniem o tym jak musieli się żywić kiedyś chorzy na cukrzycę. Czasy się jednak zmieniają, badania ciągle są prowadzone, a sposób żywienia który kiedyś była ciekawostką już od kilku lat znów wrócił na salony.